Przedłużenie Linii Jubilee londyńskiego metra

Dane inwestycyjne

Nazwa: Przedłużenie Linii Jubilee londyńskiego metra
Lokalizacja: London, Wielka Brytania
Start realizacji: 1999
 

Przedłużenie Linii Jubilee jest przedłużeniem linii Jubilee londyńskiego metra z Green Park do Stratford przez południowy i wschodni Londyn. Wschodnie przedłużenie tej linii zostało zaproponowane po raz pierwszy w latach 70tych ubiegłego stulecia, a zmodyfikowana trasa została zbudowana w latach 90tych. Jej otwarcie miało miejsce etapami od maja do grudnia 1999 roku.

Projekt tego przedłużenia radykalnie różni się od czegokolwiek innego w londyńskim metrze.  Stacje charakteryzują się przepastnymi, surowymi wnętrzami wyłożonymi panelami z polerowanego metalu i formowanymi betonowymi ścianami i kolumnami. Niektóre stacje są naprawdę gigantyczne; Canary Wharf porównywano już do katedry, a skoro już o tym mowa,  to sąsiadujący z nią drapacz chmur  One Canada Square, gdyby go położyć na boku, zmieściłby się na tej stacji i jeszcze zostałoby nieco miejsca.  Westminster ma robiącą wrażenie pionową pustą przestrzeń o głębokości około 40 m (130 stóp).

Rozmiar stacji był odpowiedzią na obawy dotyczące bezpieczeństwa — przeludnienie i brak wyjść były istotnymi czynnikami podczas katastrofy z roku 1987 na stacji King's Cross  - oraz  próbą "uodpornienia na przyszłość" poprzez projektowanie stacji od samego początku z myślą o masowym użytkowaniu.  Jedną z konsekwencji jest to, że większość peronów i hal jest pełnych tylko w największych godzinach szczytu.

Wielu czołowych architektów było zatrudnionych do projektowania stacji pod kierownictwem Rolanda Paolettiiego. Od samego początku zdecydowano, że chociaż każda stacja miała być zaprojektowana jako indywidualna jednostka, miały one zostać  połączone przez wspólną filozofię projektowania i funkcjonalne elementy. Przestrzenność była najbardziej zauważalna, wraz ze wspólnym motywem szarego i srebrnego polerowanego metalu i betonowych wnętrz.  Mówiąc bardziej subtelnie, to wiele stacji zostało tak zaprojektowanych, aby wpuścić jak najwięcej naturalnego światła.

Perony doświadczyły kolejnej innowacji: pełnej wysokości drzwi ekranowe na perony, w celu poprawienia przepływu powietrza oraz aby zapobiec zeskakiwaniu lub upadkowi ludzi na tory.

W projekcie Przedłużenia Linii Jubilee zainstalowano ponad 750 000 kotew Rawplug:

• R-SPL kotwy SafetyPlus ze śrubą z łbem sześciokątnym M12 z powłoką cynkową były wykorzystane do podpierania tymczasowych pomostów podczas budowy i w tymczasowych mocowaniach dla podpór pod kable, rury odprowadzające szlam i systemy przeciwpożarowe.
• R-SPL kotwy SafetyPlus ze śrubą z łbem sześciokątnym M12 ze specjalną powłoką szerardyzowaną były używane do mocowania wszystkich stałych wsporników kablowych, systemów przeciwpożarowych, oświetlenia oraz wszystkiego, co było połączone z betonowymi segmentami wzdłuż 18 km tuneli.
• Kotwy R-RLK ze stali nierdzewnej typu  Rawloks zostały wykorzystane w celu zamocowania systemów mechanicznych i elektrycznych w maszynowniach.
• Kotwy winyloestrowe w ampułce R-CAS-V z gwintowanymi prętami zostały wykorzystanie do okładzin / ścian osłonowych na wszystkich stacjach.
• Kołki rozporowe Rawlnut M12 do tymczasowych mocowań - w celu podpierania przewodów dopływu powietrza zwisających z dachu tunelu.
• Kotwy R-RBL-E  RAWLBOLT z hakiem zamkniętym zostały wykorzystane do zamocowania cieknących kabli - tak, aby maszynista mógł się połączyć z centralnym sterowaniem w przypadku awarii.  Kabel został poprowadzony na całej długości tunelu i jest przytrzymywany 200 mm od betonowej powierzchni za pomocą kołków wystających z osłony kotwy RAWLBOLT z hakiem zamkniętym na końcu.